زاهد بر طعام شاه

سعدی گوید: زاهدی مهمان پادشاهی بود. چون به طعام بنشستند کمتر از آن خورد که اراده او بود. چون به نماز برخاستند، بیش از آن‌که عادتش بود نماز خواند تا گمان صلاحیت شاه در حق او زیاد شود. پس چون به خانه آمد، سفره غذا طلبید. پسری صاحب فراست داشت و گفت: ای پدر! به مجلس سلطان مگر غذا نخوردی؟ گفت: در نظر ایشان چیزی نخوردم که رو زی به کار آید. پسر گفت: نماز را هم قضا کن که چیزی نکردی که به کار آید!