زحمت و تلاش

چون عامهٔ پیروان، چشم خدایی حضرت حجّت علیه‌السلام را نمی‌بینند و عنایت خفیّه و جلیّهٔ او را درک نمی‌کنند، پس روز و شب پی کار و تلاش هستند و به بعضی صفات، همانند حرص و طمع، آنی از تکاپو دست برنمی‌دارند. علّت آنکه، آنان فیوضات مهدوی را ادراک نمی‌کنند، شامّهٔ آنان ناسالم است و نمی‌توانند بوی خوشی از تفضلات استشمام کنند. پس نفهمیدن و ندیدن و ادراک نکردن، سبب می‌شود که قوهٔ تمییز ضعیف شود و شب و روز در زحمت و تلاش مشغول شود.