شباهت ظاهری ملاک نیست

در سیره پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله این چنین آمده که: همیشه در مقام گفتن محاسن و ترغیب به باطن بوده و نادراً در مقام تشبیه چیزی بوده است؛ که منظور خاص داشته تا دیگران بدانند. به ظاهر اشاره می‌کرد ولی ظواهر دخالتی در بهشت و جهنمی بودن نداشت. مثلاً نوشته‌اند: پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به یکی از صحابه به نام عبدالغری یا اکثم بن ابی الجون فرمود: دجّال (که در آخرالزمان می‌آید و مظهر دروغ، حیله و کفر است (را) به کشف (دیدم که تو) از نظر ظاهر) به او شباهت داری. او عرض کرد: یا رسول‌الله! آیا شباهت داشتن من به دجّال به ضرر من است؟ فرمود: نه، زیرا تو مؤمن و او کافر است. در روایت دیگر آمده است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: عمرو بن لحی را در آتش دیدم و تو شبیه‌ترین افراد به او هستی. عرض کرد: آیا شباهت من به او برای من ضرر است؟ فرمود: نه تو مؤمن و او کافر است. او اول کسی بود که دین حضرت اسماعیل را تغییر داد و بت‌پرستی را رواج داد.