شقاوت
کسی که بسیار گناه کند شقی و بدبخت می‌شود و ناامیدی وی را احاطه می‌کند و درنتیجه از رحمت الهی مأیوس گشته و توفیق توبه نصیب او نمی‌گردد. پس شیعه وظیفه دارد تا نسبت به ترک گناهانی که ملکهٔ او شده، اقدام کند و بداند راه برای تقرّب و وصال و صعود باز است به‌شرط آنکه رحمت واسعه با توبهٔ حقیقی توفیق راهش شود.
امام زمان علیه‌السلام می‌فرماید: «خداوندا همانا شقی (بدبخت) کسی است که با بودن جلو رویش توبه و پشت سرش رحمت، ناامید گردد.»(۱)