شکوه به خداوند
موضوع غیبت حضرت حجّت علیه‌السلام بسیار مهم و عظیم است، بدیهی است که بالتّبع غیبت وجود مبارک ایشان، معضلات دیگر هم به وجود آمده است، مانند سختی زمانه، وقوع گرفتاری‌ها، همدست شدن دشمنان علیه ما و زیادی دشمنان و کمی عدد شیعه و … ازآنجایی‌که برطرف شدن این مشکلات در گرو ظهور و قیام حضرت علیه‌السلام است، عیبی ندارد برای فرج ایشان به درگاه پروردگار در مقابل سختی‌های یادشده شکوه نمود.
در دعای افتتاح از نائب دوّم امام زمان علیه‌السلام در زمان غیبت صغری، چنین آمده است: «خداوندا به‌سوی تو شکایت می‌کنیم از نبود پیامبرمان که درود تو بر او و آلش باد و غایب بودن ولی مان (امام زمان).»(۱)
و همچنین نائب خاص امام زمان علیه‌السلام در دعای منتظر، به خداوند عرضه داشته است: «خداوندا به تو شکایت می‌کنم از نبود پیامبرمان و غیبت ولی مان.»(۲)
برای شیعه خالص حضرت علیه‌السلام جای گله و شکوه است چراکه امامشان در پشت پرده غیبت است و محب به ایشان دسترسی نداشته و در فراق و هجران محبوب در سوزوگداز است.