شیطان

گویند کسی با حیله‌ای، کار ناشایستی با حیوانی کرد و بعد از اتمام، گفت: خدا شیطان را لعنت کند. شیطان بر او ظاهر شد و گفت: مرا چرا لعنت می‌کنی، خودت را لعنت کن، این کار را که تو کردی، به ذهن من هم نمی‌آمد. حال، این قصّه برای تقریب به ذهن، خوب است. چراکه بعضی افراد با حیله‌گری و مکّاری، کارهای ناشایست می‌کنند، آنگاه می‌گویند خدا، شیطان را لعنت کند که او سبب این کار شده است و به امام زمان خود عرضه می‌دارد: مرا شیطان گول زد، او سبب رسوایی من شد، فکرم را ربود، مرا بدبخت کرد و… آیا این گفته‌ها به امام علیه‌السلام، صحیح است؟ خیر، تمام ناشایستی‌ها همه از نفس امّاره (شیطان درون) و جنود جهل خود آدمی است که گول او را خورده و به امام عصر علیه‌السلام، شیطان بیرونی را فریبکار معرفی می‌کند.