طفیل نور

حضرت محبوب یک حقیقت الهی دارند که در مَثَل، مانند نور مطلقی است که در عالم نورافشانی می‌کند و متناسب با ظروف هستی و قابلیت آدمیان به آن‌ها نور می‌دهد و آن‌ها را منوّر می‌کند، ایشان غنی هستند و ما به نورشان احتیاج داریم. تمامی نورها و برکات که به هر شکلی در وجود و روح آدمیان وجود دارد، از طفیل نور حضرت علیه‌السلام است، به تعبیر دیگر آنچه از موج و بخار و مه و برف و باران و… که در عالم مشاهده می‌شود، صورت‌های مختلف آب دریا هستند، ولی به‌تناسب فضا و مکان موردنیاز به شکل‌های مختلف ظاهر می‌شوند. همهٔ نمودها و تفضلات از جانب قطب عالم امکان است که متأسفانه اکثراً افراد از این واقعیت به دور هستند، شخص باید بداند دارایی‌هایش از جانب زور و بازو و انّیت خودش نیست، بلکه آنچه دارد از فضل امام علیه‌السلام است؛ لازمهٔ این بینش که همه‌چیز را از جانب خودش می‌داند، دوری‌اش از یار و فرورفتنش در خواسته‌های دنیایی می‌شود.