طمع

طمع، شراب شیطان است که با دستش آن را به خواص خود خوراند. کسی که از آن مست شد، دیگر به هوش نمی‌آید. خداوند فرمود: «آنان (اهل طمع) ضلالت را به هدایت و عذاب را به مغفرت خریدند.»

شخص طمع‌کار، ایمانش از او گرفته می‌شود، بدون آن‌که خودش خبر داشته باشد. اگر در طمع هیچ عیب نباشد مگر خریدن دنیا به آخرت، هرآینه صاحبش موجب سخط بزرگ الهی خواهد شد. طمع‌کار، اگر به ندای توکل و قناعت و یأس از خلق، لبیک نگفت، ایمان او ضایع و دینش فاسد می‌شود.