عشق ازلی
آن که طالب و عاشق زنی یا امردی بود، نه دکان شناسد، نه شغل و نه کار. به او گویند تو را برآویزندت. در جواب گوید: من خود میجویم تا بیاویزند، جان را پیش او خطر نی، مال را محل نی. با آن که معشوق را بقاء نیست، هر دو میمیرند، زیر خاک میروند. پس عشق خدای ازلی ابدی پاک بی عیب منزه، به سر افزون طلب کرد.