علّت تحول

ابراهیم ادهم (م 160) شاهزاده بلخ بود. از چهار چیزی که نوشته‌اند، سبب شد دستگاه سلطنتی را رها کند و به بندگی و سلوک روی بیاورد. یکی این نقل است که: روزی مردی با جامه شتربانان آمد و خواست به درون منزل ابراهیم برود. دربانان گفتند: کجا می‌روی؟ گفت: به این مهمان‌سرا. گفتند: اینجا سرای ابراهیم ادهم است. پرسید: این خانه از که یافته است؟ گفتند: از پدرش. گفت: پدرش از که یافت؟ گفتند: او نیز از پدر خود. گفت: آیا این منزل جز این است که یکی بیاید و یکی برود؟ این کلام در ابراهیم تأثیر کرد و ترک دنیا کرد و پی سلوک رفت.