عنایات علوی

عاشق دل‌سوخته امیرالمؤمنین علیه‌السلام، مرحوم شیخ عبدالله پیاده (م 1362) بارها مورد توجه خاص و عنایت حضرتش قرار می‌گرفت ازجمله:

۱. روزی در مسیر حرکت به کوهی می‌رسد و انگشت پایش به سنگی اصابت می‌کند و آسیب شدیدی می‌بیند. او را به منزل فقیرانه‌ای که آنجا بود می‌برند تا پولی به صاحب‌خانه بدهند که او را با الاغش به نزد دکتری ببرد. او می‌فرمود: پس از مدتی حضرت علی علیه‌السلام تشریف آوردند و انگشت را کشیدند و انگشت به جای اولش بازگشت. صدای جابه جایی آن را هم شنیدم و بعد درد کاملاً برطرف شد.

۲. می‌فرمود: در خواب من را به آسمان‌ها بردند و همین‌طور بالا و بالاتر می‌رفتم تا این‌که حضرت علی علیه‌السلام را بر منبر نورانی دیدم که نشسته‌اند. حضرت به غلامشان دستور دادند که دستان مرا بشویند. آفتابه لگنی زیبا آوردند. فرمودند: دست‌هایت را جلو بیاور! دست‌هایم را شستند و مرا برگرداندند. به نقلی دیگر حضرت آب ریخت و او دست‌هایش را می‌شست. وقتی بیدار شدم تعبیر نمودم که امام دستم را از محبت دنیا شست، بنابراین نه صاحب زنی و نه خانه‌ای شدم و عهد راستین با او بستم.