عیسی و تفسیر ابجد

امام باقر علیه‌السلام فرمود: چون حضرت عیسی‌ علیه‌السلام متولد شد، روزی در هفت‌سالگی مادرش او را به مکتب‌خانه برد و در نزد معلم نشاند. معلم گفت: بگو بسم‌الله الرحمن الرحیم. عیسی گفت: بسم‌الله الرحمن الرحیم. معلم گفت: بگو ابجد. عیسی سرش را بالا کرد و فرمود: آیا می‌دانی معنی ابجد چیست؟

معلم چوب‌دستی را بلند کرد تا به عیسی بزند. عیسی فرمود: ای معلم! مرا مزن، اگر معنی ابجد را می‌دانی که مشکل نیست، اگر نمی‌دانی از من سؤال کن تا برای تو شرح دهم. معلم گفت: تفسیر کن. عیسی‌ علیه‌السلام فرمود: الف، آلاء خداست. باء، بهجت خداست. ج، جمال خداست. د، دین خداست. ه، هول (ترس) از دوزخ است؛ و، ویل (عذاب) برای اهل آتش است. ز، زفیر (نعره) دوزخ است. ح طی، حطی: یعنی گناهان از افراد آمرزش خواه ریخته شد.

ک لم ن، کلمن: کلام خداست که هیچ تبدیل از برای کلمات او نیست. س ع ف ص، سعفص: جزا مقابل جزا است. (هر چیزی به مساوات یکدیگر است) ق ر ش ت، قرشت یعنی مردم را خدا جمع نماید و محشور سازد. پس معلم به حضرت مریم گفت: ای زن! دست بچه‌ات را بگیر که آنچه باید بداند دانسته و او را به معلم احتیاجی نیست.