فتنه
فتنه معانی بسیاری دارد، منظور ما از فتنه مسائل و وقایعی است که در آن ضلال، گمراهی، آشوب و عذاب است. شیعهٔ اهل یقین، در غیبت کبری باید در مقام سازندگی و اعتقادی، البته با مدد حضرت علیه‌السلام، به حدّی رشد کند که از آتش فتنه‌ها نجات پیدا کند.
حضرت به شیعیان خود فرمودند: «خداوند ما و شما را از فتنه‌ها در امنیت و صحت قرار بدهد.»(۱)