فرج و گشایش

شیخ کفعمی در «بلد الامین» دعایی از حضرت امیرالمؤمنین نقل کرده که هر ملهوف و مکروب و محزون و گرفتار و ترسانی بخواند، حق‌تعالی او را فرج کرامت فرماید. این دعا 19 فقره است که برای داعی آن از آفات اسباب فرج است. تعلیم کرد آن را پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیرالمؤمنین علیه‌السلام و این دعا را شیخ صدوق در کتاب «خصال» در ابواب تسعة عشر نقل کرده است. پس خواندن آن، روزی 19 مرتبه در یک مجلس به تعداد ایامی که استاد صاحب نَفَس دستوری می‌فرماید، بسیار مجرّب است: «یا عمادَ مَن لا عمادَ لَهُ، وَ یا ذُخرَ مَن لا ذُخرَ لَهُ، وَ یا سَنَدَ مَن لا سَنَدَ لَهُ، وَ یا حرزَ مَن لا حرزَ لَه، وَ یا غیاثَ مَن لا غیاثَ لَه و یا کنزَ مَن لا کنزَ لَه، وَ یا عزَّ مَن لا عزَّ لَه، یا کریمَ العَفو یا حَسَنَ التَّجاوُز یا عَونَ الضُّعَفاء یا کنزَ الفُقَراء یا عَظیمَ الرَّجاء یا مُنقذَ الغَرقی یا مُنجی الهَلکی یا مُحسنُ یا مُجملُ یا مُنعمُ یا مُفضلُ انتَ الَّذی سَجَدَ لک سَوادُ الَّلیل و نور النَّهار وَ ضَوء القَمَر وَ شُعاع الشَّمس وَ حفیفُ الشَّجَر وَ دَوّی الماء یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ لا الهَ الاّ انتَ وَحدَک لا شَریک لَک یا رَبّاهُ یا اللهُ صَلّ علی مُحمد وَ آل محمّد وَافعَل بنا ما اَنتَ اَهلُهُ» پس حاجت خود را از خداوند بخواهد.