فرق احد و واحد

کلمه «احد» به معنی یکتاست و هر نوع جزء و شبیه و شریک، از ذات او به دور است.

کلمه «واحد» مبدأ اعداد است و در ردیف او اعداد بعدی می‌آید؛ و به تعبیر دیگر دارای مشابه و ردیف می‌باشد، واحد، اثنان، ثلاث.

اسم «احد» مبدأ اعداد نیست و نوعاً کلمه «احد» را در عاقل و «واحد» را در عاقل و غیر عاقل استعمال می‌کنند.

آیاتی که «واحد» در آن‌ها آمده است، در مقابل خدایان بسیار استعمال شده است مانند سوره ص آیه 5 «اجعل الالهة الهاً واحداً»: کافران گفتند: آیا پیامبر بااین‌همه خدایان بسیار، خدای واحد قرار داده است، مراد در آیات بی‌همتایی نیست که در «احد» بدان معنی است.

در سوره نساء آیه 171: نصاری درباره عیسی علیه‌السلام گفتند: او خداست و بعضی گفتند: پسر خداست و گروه سومی گفتند: پدر و پسر و روح‌القدس. خداوند فرمود: «نگویید خدا سه است، او خدای واحد است.» در احد بی‌همتایی و یکتایی وصف می‌شود که فقط به ذات خداوند اطلاق می‌شود و دوئیت در آن راه ندارد.