فعلیت نهایی
بعضی اوّل کارشان به‌اصطلاح امام زمانی هستند و دستهٔ دیگر وسط عمرشان دم از امام علیه‌السلام می‌زنند و عدّه‌ای آخر عمرشان محب و منتسب به حضرت قائم علیه‌السلام می‌شوند. عاقبت کار و عمر که فعلیت نهایی باشد مهم است که در آن عاقبت‌به‌خیری است.
دورهٔ آخرالزمان همه امتحان می‌شوند و خالصان شیعه و محبین امام علیه‌السلام در غربال باقی می‌مانند و تعداد آنان هم اندک است. دیگران نام‌هایشان عاریتی است، اما اینان توصیفشان حقیقی است.
بامعناتر آن است که شخص آخر نگر باشد و قطعاً عاقبت با کسانی است که در اواخر عمرشان پیوسته اعمال انتظار را انجام می‌دهند و سوخته و فانی در حضرت محبوب می‌شوند.