قابض

یکی از اسماء الهی قابض است که به معنی فراگیرنده، تنگ و جمع کننده، در هم کشنده، در مشت گیرنده، دل‌تنگ کننده و افسرده کننده می‌آید. ظهور این اسم در تمام موجودات به شکل خاص خودش می‌باشد. مثلاً روزی را به مصلحت تنگ می‌کند و یا ارواح را از ابدان قبض می‌کند یعنی می‌گیرد.

آنچه در اول خلقت به صورت گاز و بخار پراکنده بود با ظهور این اسم، ترکیبی فشرده انجام شد پس کرات و افلاک به صورت‌های پیوسته و جمع و به نظم خاص به حرکت درآمدند. مثلاً معادن اول به صورت‌های دیگر بودند، سپس به ظهور این اسم جمع و ترکیبی خاص به طلا و زغال‌سنگ و مس تبدیل گشتند. همه‌چیز در ید (مشت) قدرت اوست یعنی در تصرف و زیر نفوذ نگین اوست.

عزرائیل که ملک مقرب است یکی از القاب او «قابض الارواح» است یعنی جان‌ها را با سلطه و قدرت می‌گیرد. انسان‌ها وقتی افسرده می‌شوند و سینه روحی آن‌ها می‌گیرند و به‌اصطلاح غمگین می‌شوند، از ظهور این اسم هم می‌شود لکن قبض اگر از اسباب ظاهری باشد، خود شخص فراهم کرده است و اگر به عنایت باشد حق‌تعالی بنده‌اش را دوست دارد و او را غمگین می‌کند و دل‌تنگ می‌نماید. نوع اهل سلوک که خوفی و مناجاتی هستند، بر آن‌ها قبض بیشتر حاکم است.