قیّوم

قیّوم مبالغه در قیام و معنایش این است که او قائم به ذات خود است و قوام و ایستادگی همه چیز منوط به او می‌باشد. بیداری و پیکر هر موجودی به بقاء و مدد این اسم حرکت دارد.«همه اسماء فعلیه خدا در اسم قیوم مندرج است و این اسم بر آن‌ها دلالت دارد» (اسماء و صفات حق،ص۱۵۷)

قیوم نیرو زاست و مقوی و مقوّم هستی است. مدبّر موجودات به قیام است.

حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: در روز جنگ بدر آمدم تا ببینم رسول خدا صلی‌الله علیه و آله در مقابل دشمنان نیرومند خود چه کاری انجام می‌دهد، دیدم سر به سجده گذارده و همواره این ذکر را بر لبان مبارکش جاری می‌فرماید: «یا حی یا قیوم» چند بار رفتم و برگشتم و او همچنان سر به سجده داشت و جز یا حی یا قیوم چیز دیگری نمی‌گفت. آن‌قدر به این ذکر ادامه داد تا خداوند او را در جنگ فاتح و پیروز ساخت» (تفسیر روح البیان۱/۲۷۱ به نقل اسماء الهی ص۳۰۱)

الف) در ۹۹ اسماء الهی ش ۱ و ۲ این اسم آمده است.

ب) ۳ مرتبه در قرآن ذکر شده است.

ابجد: ۱۵۶

تلفیق: حی + قیوم: ۳ مرتبه، ۱۷۴ = ۱۸ + ۱۵۶، هو الحیّ القیّوم (بقره: ۲۵۵)