لقمه شبه

درباره حارث محاسبی (م 243 هـ. ق) نوشته‌اند: در محاسبه مبالغتی تامّ داشت. چون دست به طعامی شبهت بردی، رگی در انگشت او کشیده شدی، چنان‌که انگشت فرمان نبردی تا او بدانستی که آن لقمه به وجه نیست. جنید فرمود: روزی حارث پیش من آمد، در وی اثر گرسنگی دیدم. گفتم: یا عمّ! طعامی آرم؟ گفت: نیک آمد. در خانه شدم به طلب چیزی. شبانه از عروسی چیزی آورده بودند، پیش او نهادم. انگشت او مطاوعت نکرد (لقمه در دهان نهاد هرچند جهد کرد فرو نشد).