متکبّر
این اسم از کبر به معنی خودبینی و غرور مأخوذ نیست که نقص باشد بلکه به معنی بزرگ‌تر است که کبریائی و قدر و عظمت والای خاص او را می‌رساند که واجد تام و مطلق است؛ و همه در مقابل کبریایی او عاجز و کوچک هستند. کسی در برابر او اگر اظهار بزرگی و منیّت و خودبینی کند، او را به خاک عدم و ذلّت می‌کشاند.
الف) در ۹۹ اسماء الهی ش ۱ و ۲ این اسم آمده است.
ب) ۱ مرتبه در قرآن ذکر شده است.
ابجد: ۶۶۲
تلفیق: جبّار + متکبّر: ۸۶۸ = ۲۰۶ + ۶۶۲، العزیز الجبّار المتکبّر (حشر: ۲۳)