محیی
او زنده کننده و حیات دهنده است. نبات و جماد و حیوان و انسان و جن و ملک و همه آنچه تصور شود یا نشود را حق‌تعالی زنده می‌کند و زنده نگه می‌دارد. چون در عالم امکان موت و فنا راه دارد؛ و دائم در تغییر و تبدیل هستند؛ لذا افاضه حیات و روح تازه و عنایت زیست جدید لازم است و آن نمی‌شود مگر به اسم محیی، که حیات نو و یا جایگزینی جدید پدیدار می‌کند.
الف) در ۹۹ اسماء الهی ش ۲ این اسم آمده است.
ب) ۲ مرتبه به لفظ محیی آمده و از نظر ریشه‌ای این اسم ۱۹ بار با یحیی آمده است که ۲ مرتبه الله + یحیی و ۴ مرتبه هو + یحیی آمده است.
ابجد: ۶۸
منفرد: ۲ مرتبه، إنّ ذلک لمحی الموتی (روم: ۵۰)
*ذکر حضرت ابراهیم: محیی با استفاده از یحیی (بقره: ۲۵۸)