مخالفت

شیعه باید مواظبت و مراقبت داشته باشد تا مبادا به خاطر کارهای ناپسند و اعتقادی ناصواب و فشار بلاها، عنان و اختیار از صراط مستقیم از او گرفته شود و از مخالفین، معاندین و غُلّات و مُرتابین و مقصّرین امام شود. همیشه انحراف از زمینه و اسباب کوچک شروع می‌شود، آنگاه‌که بزرگ شد، روح و اعتقاد را خراب می‌کند و معتقدات و کارهایش ضد امام و روبروی او قرار می‌گیرد و مطالب ناباب می‌گوید که درخور یک شیعهٔ او نیست.