مدّعیان راهنمایی

کسی که دروغ و خیالات دعوی رؤیت حضرت محبوب می‌کند و خود را مراد می‌داند و لباس ارشاد می‌پوشد و دنبال این است که مردم ساده‌لوح را به‌سوی امام علیه‌السلام دعوت کند، همانند کسی است که بینایی‌اش کم شده و خوب نمی‌بیند، امّا می‌خواهد در تاریکی راه درست را برای دیگران مشخص کند.

تا کسی نور واقعی را از جانب حضرت علیه‌السلام دریافت نکرده باشد، نمی‌تواند دیگران را به سمت‌وسوی حضرت محبوب هدایت کند که خود فاقد نور است نمی‌تواند نور رسانی کند. داشتن نطق گویا و استفاده از الفاظ و کلمات دل ربا، نمی‌تواند به‌تنهایی دلیل بر داشتن قلب طاهر و سوخته برای حضرت باشد؛ منتظران باید هوشیار باشند تا تنها با شنیدن صرف کلمات زیبا و اشعار و روایات از شخصی مجذوب او نشوند و گول نخورند که چنین شخصی، همه را به‌نوعی به‌سوی خود دعوت می‌کند نه به‌جانب حضرت محبوب؛ عموماً این‌گونه افراد در آخر کار مدّعی نیابت امام علیه‌السلام هم می‌شوند و خود را محبوب و مقرّب ایشان معرفی می‌نمایند.