مفتاح
مفتاح یعنی کلید و آن دو نوع به کار بسته می‌شود: یک طرف می‌بندد و به طرف دیگر باز می‌کند. آن طرف که بسته می‌شود، مغلاق می‌گویند. پس کلید هم مفتاح است و هم مغلاق.
در سوره انعام آیه 59 خداوند فرمود: نزد خدا کلیدهای غیب است «و عنده مفاتیح الغیب» و در سوره زمر آیه 63 می‌فرماید: برای خدا کلیدهای آسمان‌ها و زمین است: «له مقالید السموات و الارض»
به دست خدا مفتاح و باز کردن است نه مغلاق، چه آن‌که بندگان با صفات رذیله درب را می‌بندند. از کلمه مفتاح برمی‌آید که فیض همیشه است و درب رحمت همیشه باز است. از این طرف باید آمادگی باشد تا بگیرد.
پیامبر صلی‌الله علیه و آله در وصف ماه رمضان فرمود: ای مردم! ابواب بهشت در این ماه «مفتحه» باز است نفرمود: مفتوحه؟ چون اگر درب به‌طورمعمول باز باشد مفتوح گویند؛ اما وقتی تمام درها کاملا باز باشد مفتحه گویند.
در سوره ص آیه 50 خداوند می‌فرماید: بهشت عدن همه دربهایش مفتحه «کاملا باز است» اما دربهای جهنم همیشه بسته و کسی آزاد نیست. ولی درب بهشت همیشه باز و اهل بهشت در آزادی کامل به سر می‌برند.