مقرّبین

مقربین یعنی نزدیکان درگاه حق که قرب و منزلت خاص نزد خدا دارند و شامل انبیاء مقرب، ملائکه مقرب (جبرئیل، اسرافیل و میکائیل و عزرائیل) و اولیاء مقرّب می‌شود. 6 مرتبه در قرآن مقرّبین تکرار شده است:

1- در سوره آل‌عمران آیه 45 خداوند درباره حضرت عیسی می‌فرماید: عیسی بن مریم در دنیا و آخرت وجیهه (آبرومند، بزرگوار) و از جمله مقرّبین است.
2- در سوره نساء آیه 172 درباره ملائکه مقرّب می‌فرماید: هرگز مسیح سرپیچی ندارد از این‌که خدا را بنده باشد و نه فرشتگانی که مقرّب شده‌اند.
3- در سوره واقعه آیه 11 درباره سابقون (پیشی گیرندگان به فرمان‌برداری از خدا و رسول) می‌فرماید: اینان از مقرّبین (و نزدیک گردانیده به رحمت خدا) هستند.
4- در سوره واقعه آیه 88 می‌فرماید: اگر افراد از مقربین باشند در بهشت، روح (استراحت و آسودگی) و ریحان (روزی گوارا) و بهشت پر نعمت برای آن‌هاست.
5- در سوره مطففین آیه 20 می‌فرماید: علیین کتابی است که در قیامت، اعمال در آن نوشته شده است و مقرّبون (فرشتگان نزدیک خدا) آن را مشاهده و دیدار می‌نمایند. 6- در سوره مطففین آیه 28 می‌فرماید: چشمه تَسنیم را مقرّبون می‌نوشند.