ممدوح

از آسیب‌هایی که منتظران را دنبال می‌کند موضوع مدح و ثنای دیگران در حقّ آنان است. چه‌بسا تعریف و تمجید مدّاح و ستایشگر، نوعی آسیب است. منتظر به فریب و چاپلوسی و تملّق آنان در خود عجب و بزرگی احساس می‌کند و خود را به حضرت ولی‌عصر علیه‌السلام نزدیک می‌پندارد. این ممدوح باید بداند که شیطان هزاران نفر را در خودبینی اعمال خوبشان گرفتار و خوار نموده است. پس با هر تعریفی نباید به دعا و توجّه و انتظار شیعه آسیبی برسد، بلکه هر کاری را که برای آن امام عزیز انجام می‌دهد وظیفه بداند؛ پس کسی که به وظیفه‌اش عمل می‌کند، دنبال بزرگ‌منشی و خودبینی نیست و حرف‌های ثناگویان و دست‌بوسی و ابراز دوستی‌ها را در این جهت همانند حلوا و شیرینی‌ها بداند که چون زیاد خورده شود سبب دمل و عفونت در بدن می‌شود.