ممیت
اماته و میراندن همیشه بعد از احیاء و زندگی است. هر موجودی از نباتات و جمادات و حیوانات و انسان و … یک نوع حیات دارند و بعد از مدتی مماتی به حسب ماده و ظرف وجودی خود دارند؛ در انسان به وضوح دیده می‌شود. گرچه همه چیز با اسباب و علل تقدیر شده، به موت می‌رسند. اگر زنده کردن بعد از میراندن باشد، آن در قیامت است.
الف) در ۹۹ اسماء الهی ش ۲ این اسم آمده است.
ب) ۱۵ مرتبه در قرآن به ریشه ممیت، یعنی یُمیت تکرار شده است.
ابجد: ۴۹۰
منفرد: نمونه آیه: و الله یحیی و یمیت (آل‌عمران: ۱۵۶)
*ذکر حضرت ابراهیم: ممیت با استفاده از یمیت (بقره: ۲۵۸)
*ذکر «یا ممیت» برای میراندن و کشتن نفس و صفات رذیله بسیار نافع است.