ناامیدی

یکی از آفات طولانی شدن غیبت و نیامدن حضرت و ازدیاد فشارها و بلاها و ظلم‌ها، ناامیدی است. علت اینکه عدم ظهور امام علیه‌السلام، سبب ناامیدی بعضی‌ها می‌شود آن است که ما همهٔ کارها را به ظواهر می‌سنجیم و ارزیابی می‌کنیم و از حکمت‌ها و مصالح بی‌اطلاع هستیم؛ لذا ما وظیفه‌داریم از آمدن هر نوع یأس بر نفس، مواظبت کنیم تا سیرت رجاء در ما غالب شود. نائب خاص اوّل امام عصر علیه‌السلام به خدا چنین می‌گوید: «خداوندا با طولانی شدن غیبتش از ظهور و قیامش ما را ناامید نکن.»(۱)