نزدیکی یا دوری فرج

گویند: اگر ظهور را نزدیک ببینند حالت انتظار پویایی دارد و اگر زمان آن را دور ببینند با حالت انتظار سازگاری ندارد. جوابش این است: منتظر باید به وظیفه عمل کند و وقت ظهور سرّ خداست و کسی تاریخ آن را نمی‌داند. اگر کسی نزدیک بودن فرج را ملاک قرار دهد، پس اگر ظهور محقق نشد، نباید حالت یأس به او دست بدهد. چون حالت انتظار، عمل به وظایف مهدوی است و سرّ خدا به شخصی و یا جمعی مربوط نیست و به‌وقت و روزش، محقق می‌شود.