نغمه ها تو را نفریبند

کمیل بن زیاد از اصحاب خاص امام علی علیه‌السلام گوید: شبی از مسجد کوفه با امام خارج شدم و به سمت منزلش روان گردیدیم. یک‌چهارم شب گذشته بود. در راه از جلو خانه‌ای عبور کردیم که مردی قرآن می‌خواند و این آیت را تلاوت می‌کرد: (امن هو قانت اناء اللیل ساجداً و قائماً یحذر الآخره و یرجوا رحمة ربه) (زمر: 9) چون صدای او خوش و دل‌نواز بود، کمیل به صدایش گوش می‌داد و به حال او غبطه می‌خورد. امام فرمود: ای کمیل نغمه‌های این (طنطنة) مرد تو را نفریبد که او اهل جهنم است؛ بعد تو را آگاه خواهم ساخت. بعد از اتمام جنگ نهروان، امام با نوک شمشیر، سرهای کشته‌گان را جا به جا می‌کرد پس به سری می‌رسد و آیه فوق را تلاوت می‌کند؛ کمیل فهمید این همان قاری قرآن آن شب است که جذب صدایش شده بود؛ و امام فرموده بود او اهل جهنم است. پس کمیل پاهای امام را بوسید و طلب آمرزش از خدا می‌نمود.