نماز معنوی

1- یکی آن‌که برای گواهی دادن بر محبت خود به معشوق نماز را به‌عنوان هدیه اقامه می‌کند.

تا گواهی داده باشد هدیه‌ها **** بر محبت‌های مضمر در خفا

2- دیگر آن‌که نماز، ظهور اعتقاد راستین و ارادت قلبی است.

این نماز و روزه و حج و جهاد **** هم گواهی دادن است از اعتقاد

3- آنچه باقی می‌ماند جوهر نماز است و صورت ظاهری آن در زمان خاص از بین می‌رود.

این صلات و این جهاد و این صیام **** هم نماند، جان بماند، نیک نام

4- آنچه از نماز مهم است و از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله هم روایت شده حضور قلب در نماز است که موجب کمال و تمام آن است.

بشنو از اخبار آن صدر الصدور **** لا صلوة تمّ الّا بالحضور

5- برای دیدن جمال جمیل حضرت حق، نمازی موردعنایت است که با طهارت باشد. طهارت؛ ازاله همه نوع حدث و خبث از جسم و روح است.

روی نا شسته نبیند روی حور **** لا صلوة گفت الا بالطّهور

6- آن نمازی که بیشتر مورد لطف معشوق می‌باشد آن است که اول وقت باشد و الا از دست دادن اول وقت، سبب بی‌ضیایی می‌شود.

گر نماز از وقت رفتی مر تو را **** این جهان، تاریک گشتی، بی ضیا

 

7- در نماز دائماً می‌گوییم: اهدنا الصراط المستقیم: خدایا مرا به صراط مستقیم هدایت کن؛ درواقع برای استحکام ایمان، رهایی از شرّ شیطان و ریا و شرک و به راه مستقیم حقیقی ماندن، این جمله را گوییم:

از برای چاره این خوف‌ها **** آمد اندر هر نمازی «اهدنا»

کائن نمازم را میامیز ای خدا **** با نماز «ضالین» و اهل ریا

8- در نماز با اشارات بسیار می‌توان فهمید: اول و آخر خداست، پرستش برای او است و صراط مستقیم او می‌باشد، امید است که در هدایت، لغزشی ما را نگیرد.

در نماز این خوش اشارت‌ها ببین **** تا بدانی، کائن بخواهد شد یقین

9- نماز، حدیث فراق است، باید دل به محبوب، نه به بازار داد.

از این نماز غرض آن بُوَد که من **** با تو حدیث درد فراق، با تو بگذارم

وگر نه این چه نمازی بود که من بی تو **** نشسته روی به محراب و دل به بازارم

10- نمازی که در آن، شخص به دیو و سگ نَفس، گرفتار است نماز نیست.

نماز خوان به صفت چون فرشته باید و من **** هنوز در صفت دیو و دد گرفتارم

کسی که جامه به سگ بر زند نمازی نیست **** نماز من که پذیرد؟ که سگ بغل دارم