نگه داری از مُردن بد

حارثه بن نعمان از طایفه خزرج بود و در جنگ‌های بدر و احد و خندق شرکت داشت. وقتی امیرالمؤمنین علیه‌السلام با حضرت زهرا علیها السلام ازدواج کردند، اولین خانه، خانه حارثه بود او به پیامبر صلی‌الله علیه و آله عرضه داشت: «یا رسول‌الله! من و مالم مخصوص خدا و پیامبر است، به خدا قسم چیزی از من که شما بستانید، نزد من محبوب‌تر نیست.»

او آخر عمر نابینا شد و از منزل به جایگاه نماز ریسمانی بسته بود. هرگاه فقیری جلو درمی‌آمد، با راهنمایی ریسمان که از درب خانه به درون بسته بود، خرما را می‌گرفت و به سائل می‌داد. اهل منزل می‌گفتند: چرا خود را به‌زحمت می‌اندازی، ما این کار را می‌کنیم. در پاسخ می‌گفت: «از پیامبر صلی‌الله علیه و آله شنیدم که با دست خود به فقیر چیزی دادن، انسان را از مردن بد نگه می‌دارد.»