هبوط

اگر فاسق و کافری در امتحانی مردود شود آن قدر سر و صدایی ندارد و مسائل جانبی آن هم زیاد قابل‌توجه نیست. ولی اگر سالک و عارف و مقرّبی، در امتحانی غفلت کند و لغزشی نماید، مسائل جانبی آن زیاد بوده، هبوط را در بردارد و از آسمان عالیه به زمین سافله سقوط کند. چنان‌که حضرت آدم بر اثر یک ترک اولی و نزدیک شدن به شجره ممنوعه، هبوط کرد و از مقام بالا به مقام پایین تنزّل نمود. این عملش همانند مویی بود که در چشم روییده شود و چطور مانع دیده می‌شود، انگار کوهی عظیم جلوی دو چشم را گرفته و به نابینایی می‌کشد.

گر چه یک مو بُد گنه کو جُسته بود **** لیک آن مو، در دو دیده رُسته بود
بود آدم، دیده نور قدیم **** موی در دیده بُد کوه عظیم