هدیهٔ قرآن
علی بن مغیره برای پیامبر صلّی‌الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه‌السلام و فاطمه سلام الله علیها و ائمّه علیهم السلام تا حضرت کاظم علیه‌السلام ختم قرآن می‌کرد، آنگاه به امام کاظم علیه‌السلام عرضه داشت: «از آن هنگام که در این حال بوده‌ام یک ختم قرآن برای شما قراردادم، چه پاداشی برای من هست؟» امام علیه‌السلام فرمودند: «پاداشت آن است که روز قیامت با هرکدام از آنان که برایشان هدیه می‌کنی، خواهی بود.» عرض کردم: «الله‌اکبر، چنین پاداشی برایم هست؟» سه مرتبه فرمود: «آری.»(۱)
چون علی بن مغیره در مورد هدیهٔ ختم قرآن به امام زمان وقت خود عرض کرد، امام کارش را تصدیق و پاداش این کارش را بدو فرمود، پس هرگاه شیعه در زمان غیبت کبری قرآن بخواند و آن را تقدیم به حضرت ولی‌عصر علیه‌السلام کند همان پاداش مذکور برایش باشد. در دعای نائب خاص اوّل حضرت قائم آمده است: «خداوندا به‌وسیلهٔ ولی‌ات (امام زمان ععلیه السلام) قرآن را زنده کن.»(۲)
از این بیان معلوم می‌شود که حقیقت قرآن، امام است که وقتی ظهور می‌کند حقایق و تأویل و تفسیرش بارز و آشکار می‌شود.