همنشینی با نیک بختان
همنشینی با انسان‌های نیک‌بخت همانند کیمیاست، آیا کیمیایی همانند نگاه آنان یافت می‌شود؟
همنشینی مقبلان، چون کیمیاست *** چون نظرشان کیمیایی، خود کجاست؟
خداوند در سوره کهف آیه 28 فرمود: «واصبر نفسک مع الذین یدعون ربهم بالغداوة و العشی یریدون وجهه: ای پیامبر صلی‌الله علیه و آله با کسانی نشین که بامدادان و شبانگاهان ما را خواندند و ذکر ما گویند.»
مولانا در جای دیگر مثنوی گوید:
هر که خواهد همنشینی با خدا *** گو نشین اندر حضور اولیاء
از حضور اولیاء گر بگسلی *** تو هلاکی ز آنکه جزوی نه کلی
از این جهت گفته‌اند: «سالک را هیچ شربتی بعد از توبه، سازگارتر از صحبت پاکان نیست.» اگر انسان با موحدان و عارفان نشست و برخاست کرد، بدون تردید افکارشان بر روح و روانشان تأثیر می‌گذارد و شخصیت انسان در هم‌نشینی‌ها شکل می‌گیرد.