هیبت

هیبت مقام اصفیاء و درجه اوتاد است. هیبت بیم است که از عیان زاید و دیگر بیم‌ها از خبر زاید.

هیبت چیزی است که در دل تابد چون برق، اگر نسیم انس در برابر آن نیاید جان مرد به آن طاقت نیارد؛ و بیشتر در وقت، وجد افتد چنان‌که موسی کلیم را در طور افتاد. هیبت نه از تهدید افتد که از اطلاع افتد، پس مرد از خود گم شود و از هوی و حظ نیست شود.

هیبت اگر از بصیرت افتد حکمت زاید و اگر از تفکر افتد فراست زاید و اگر از سماع افتد بکشد و یا خرد و حس را ببرد.