پیاده‌روی

حضرت استاد در ایام تعطیل حوزه نجف، سرگرم مجاهدات بودند. روزی فرمودند: گاهی از نجف تا به کوفه یک فرسخ راه بیابان بود، پیاده می‌رفتم (و به خاطر ترک اکل حیوانی برای تمرین و تهذیب نفس) کمی خرمای خشک و بادام می‌گرفتم و هسته خرما را بیرون می‌آوردم و مشغول اوراد می‌شدم. گاهی به طرف مسجد سهله پیاده می‌رفتم.

می‌فرمودند: اعراض از خلق و دوری از اشتغالات در ایام مجاهدات لازم است؛ و یکی از آن‌ها بیابان خداست (که کسی نیست) آن هم از نجف به کوفه یک صفا و روحانیت خاص خودش را داشت. چندین سفر پیاده از نجف تا به کربلا رفتم (که حدوداً ۹۰ کیلومتر می‌باشد)