چقدر
چقدر ما میتوانیم بار هجران او را بکشیم؟ چقدر از وصف جمال او میگوییم و میشنویم؛ ولی جمال دلآرای او را نمیبینیم؟ چقدر ما از اسم و القاب او میگوییم، ولی وصل او، هیچ دست نمیدهد؟ چقدر از اوصاف کمالیهٔ او شعر میخوانیم و روایت نقل میکنیم، امّا خودمان به هیچ کمالی نرسیدیم؟! چقدر از آنانی که به ملاقات رسیدند، حکایت و قصّه نقل میکنیم، ولی از خودمان حکایتی نداریم؟!