چون حجاب درآید

تا مرید کامل نشده، از هوی و هوس ایمن نباشد. پس از مراد دوری نگزیند و مصلحت نباشد؛ زیرا نَفَس سردی، او را در حال، سرد کند؛ اما بعد از کامل شدن، دوری او را زیان ندارد. چون میان مرید و مراد حجابی شد، آن لیل (شب) شود. چون تاریکی در آمد، می‌باید مرید به جد تسبیح و کوشش در زوال آن پرده کند.

هرچند تاریکی افزون می‌شود، مراد تو مکروه‌تر می‌شود. پس کوشش خدمت افزون کن و نومید مشو.