یار بد

مصاحب و یار ناباب سبب خرابی دوست شود. فصل بهار از درختان شکوفه و گل و میوه پدیدار می‌شود، اما وقتی فصل پائیز (خزان) یار ناباب آمد، پژمردگی روی دهد و سر زیر لحاف برند.

در خزان چون دید، او یار خلاف **** در کشید او رو و سر زیر لحاف

مثال دیگر، وقتی زمستان آید، بلبلان پنهان شوند و از نغمه‌سرایی باز مانند. چون یار ناباب (زمستان) آمد زاغان در فصل زمستان برای غذا دسته دسته فضای را سیاه می‌کنند و به مانند خیمه‌ای دور هم جمع می‌شوند و سر و صدا می‌کنند.

چون که زاغان، خیمه بر بهمن زدند **** بلبلان پنهان شدند و تن زدند

مصاحبت با اهل دنیا و قلب تیرگان، سبب رکود دل و بی‌توفیقی و خمودی خواهد شد و احوالات خوب انسان را از بین می‌برد.