مِهر تو
من خسی بی سر و پایم که به سیل افتادم **** او که میرفت مرا هم به دل دریا برد
من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه **** ذرهای بودم و مهر تو مرا بالا برد
(علامه طباطبایی)
من خسی بی سر و پایم که به سیل افتادم **** او که میرفت مرا هم به دل دریا برد
من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه **** ذرهای بودم و مهر تو مرا بالا برد
(علامه طباطبایی)