آب حیات

عشق خدا آب حیات است، ولی انسان‌ها که گرفتار خاک‌اند از عشق خبری ندارند و دو چشم خود را فقط به مسائل فانی و زودگذر بسته‌اند و از آب حیات، یعنی عشق الهی محروم‌اند. پس لازم است انسان کوشش نماید تا از مسائل وهم و گمان و خیال رها شود و از تعصّب و ملکات به حقایق روی آورد و به یقین برسد. از حجت‌های بیرونی همانند انبیاء و اوصیاء و حجت درونی جنود عقل باید کمال استفاده را به‌عنوان رهبر و راهنما برد؛ و از عقل معاش که هر روز، نفس دامی برای حیله خود بکار می‌برد، پرهیز کرد. غفلت‌ها و سهو و نسیان‌ها و شهوات، مانع از بیداری است. حیات ابدی که همان معارف وحی و الهام است که خداوند به بنده‌ها می‌دهد، سرمایه است و اگر خود را لایق پذیرش فیوضات نکند به آب حیات نمی‌رسد.