آب شور

مرغی که همیشه منقارش به آب‌شور عادت پیدا کرده، او چه می‌داند جای آب شیرین کجاست و مزّه اش چیست؟ آدم‌هایی که کنار دریای شور زندگی می‌کنند و ذائقهٔ شوری پیدا کرده‌اند، چه می‌دانند که آب دجله و فرات، چقدر زلال و شیرین است. آدمی که به رذایل عادت کرده، او لذّت فضایل را درک نمی‌کند و نمی‌داند چه آثار مثبت دنیوی و اخروی دارد. کسی که از دنیای زودگذر رها نشده، چطور می‌تواند حال عرفا از محو و سکر و انبساط را بفهمد. چطور آدمی گرفتار دنیای فانی، بتواند به کشف اسرار و حقایق عالم معنی برسد، درحالی‌که از دنیا، جز حفظ چند حروف، چیزی نیاموخته است؛ که این حروف همانند الف بت ث را کودکان هم حفظ می‌کنند.