اجازات
اجازه صاحب‌نَفَس و مرد حق، در خواندن ادعیه و اوراد و اذکار آیا تأثیر دارد یا نه؟ حضرت استاد می‌فرمودند:
«تأثیر دارد و سالک به همّت و نَفَس مرد خدا راه می‌رود تا به مقصد برسد».
البته سیرهٔ بزرگان در اجتهاد و اجازهٔ روائی و امور حسبیّه این چنین بوده و هست و در این طریق هم مرسوم بود و حضرت استاد از بعضی اولیاء اجازهٔ کتبی هم داشتند. ما به‌عنوان تبرّک صورت اجازه‌ای که حضرت استاد به یکی از شاگردانش دادند را درج می‌کنیم:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«الحمدلله و صلی‌الله علی مُحمّد و آلِه الاَطهارسیما بقیة الله فی الارضین.
امّا بعد؛ بر طالبان حق و تشنگان طریق معرفت و محبّان اولیای الهی مخفی نماند که بهترین طرق برای وصول به حق تعالی، طریق ریاضات و مجاهدات نفسانی و ذکر دائم با مراقبه است.
و جناب … که سال‌ها خدمت وصحبت اینجانب را درک و ملازم بوده، آنچه از اوراد و اذکار و مکاشفات را که بازگو و القاء کردم همه را ثبت و ضبط نموده و آنچه در توان داشت مرعی و معمول نمودند، لذا ایشان را اجازه دادم تا:
با اهتمام تام و مراقبه کامل و ریاضات مشروعه مضبوطه از اینجانب را در لیل و نهار ملبّس به لباس ذاکریّت و سلوک نماید تا حقایق رحمانی و معاینات و مکاشفات را وجدان کند و بعد از مرتبه شهود هر مرحله از مراحل و منازل، هر که را قابل سجّاده شریعت و طالب منازل طریقت و شائق معراج حقیقت دیدند، ارشاد و تلقین کنند. تا انشاء الله مشعوقان حق به عین الیقین مکاشفات و حق الیقین معاینات برسند. وعلیه ان لا ینسانی فی الدعوات والحمدلله والسلام علی من اتبع الهدی». جمادی الثانی ۱۴۱۶- الاحقر عبدالکریم الرضوی الکشمیری