اجل
«مرگ هر یک ای پسر همرنگ اوست».
اجل برای هرکسی به‌نوعی است که خارج از نیّت و عملش نبوده است. همان‌طور که مرگ برای طالحان مهیب و مُهلک است، برای صالحان لطیف و مُبشّر است. مرگ منتظری که سال‌ها در آرزوی منتَظَر بوده و دعا کرده و به تکالیف خود عمل کرده، بدین گونه است که رایحه‌ای از روایح گلستان مهدوی به او می‌خورد و استشمام می‌کند و سپس از دنیا می‌رود. طبق نصوص متواتر، مَوالیان هنگام مرگ نزد شیعیانشان می‌آیند و آن‌ها را به لطف و بشارت از دنیا می‌برند تا مرگ برایشان همچون روح و ریحان باشد.