احوال عارفین

اطوار و احوال عارفان بر سه اصل دایر است: خوف و رجاء و محبّت. نشانه خوف الهی، دور بودن از معاصی است.

نشانه رجاء، طلب و خواستن است. نشانه محبّت، برگزیدن رضای محبوب بر هر چه غیر اوست. مثال این سه مانند حرم و مسجدالحرام و کعبه است. خائف از حق کسی است که داخل حرم شده و از آزار و اذیت خلق ایمن است. صاحب رجاء کسی است که داخل مسجدالحرام شده و اعضاء و جوارحش از ارتکاب معاصی محفوظ و ایمن است. صاحب محبّت به‌منزله کسی است که داخل خود کعبه شده و قلبش از غیر ذکر حق ایمن گشته و هرگز از محبوب غافل نشود.