اسماء حسنی

در چهار آیه قرآن آمده که برای خدا اسماء حُسنی است او را بخوانید:

۱. ایّاً ما تدعوا فله الأسماء الحسنی (اسراء: ۱۱۰)

۲. الله لا إله إلّا هو له الأسماء الحسنی (طه: ۸)

۳. هو الله الخالق البارئ المصوّر له الأسماء الحسنی (حشر: ۲۴)

۴. لله الأسماء الحسنی فادعوه بها (اعراف: ۱۸۰)

در سه آیه اول می‌فرماید: برای خداوند اسماء حسنی است و در آیه چهارم می‌فرماید: برای خدا اسماء حُسنی است او را به آن‌ها بخوانید پس امر به ذکر لسانی و قلبی اسماء الله شده است.

در اسماء الهی همیشه در معنی وصفی آن اسم لحاظ کمال می‌شود. اگر وصفی شائبه و موهوم عیب باشد، حُسنی و نیکو نباشد. اسماء الهی در واقع تجلی ظهور حق با صفت خاص آن است؛ اسم قادر با صفت قدرت تجلّی می‌کند، یعنی صفت قدرت، کامل و هیچ ضعف و نقصی بر او راه ندارد.

در آیه اول می‌فرماید: هر اسمی را که بخوانید، در واقع آن اسم الهی نیکو است و آن اسمی که نیکوست از برای غیر خدا است که صفت ممکن‌الوجود را دارند و در معرض آفات و زوال هستند.

بله، امامان که مظهر حقیقی حق‌تعالی و خلیفه او هستند و اسماء و صفات الهی در آنان متجلّی شده است، فرمودند: «ما اسماء حسنی الهی هستیم»، و به‌عبارت‌دیگر مظهر جامع توحید و آیینه تمام نمای حق که از اسم صفت او حکایت می‌کنند، ائمه علیهم السّلام هستند؛ و امروز این مظهریت در حضرت ولی‌عصر علیه‌السلام می‌باشد.