اشک و گریه

گریان شدم بزاری، گفتم که حکم داری؟ **** فریادرس بیاری، ای اصل روشنایی

چون دید اشک بنده، آغاز کرد خنده **** شد شرق و غرب زنده، زان لطف روشنایی

ای همرهان و یاران، گریید همچو باران **** تا در چمن نگاران، آرند خوش لقایی

مولانا در دیوان شمس