اغیار
اغیار به معنای بیگانگان و نامحرمان است و منظور دنیاپرستان و صاحبان رذایل هستند.
که اغیارند، نامحرم سراسر چه از مرد و چه از زن، ای برادر
دل بی‌بهره از نور ولایت **** بوَد نامحرم از روی درایت
ز نامحرم روانت تیره گردد **** قساوت بر دلِ تو چیره گردد
چه آن نامحرمی بیگانه باشد **** و یا از خویش و از همخانه باشد
پس مقصود از نامحرم و غیر، مطلق مرد و زنی است که محرم ولایت الهی و ولایت اولیاءالله نیستند.
عارفان بالله به‌منزله بهارند و غیر ایشان زمستانی و طالح اند و باید پوستین خلوت پوشید تا از گزند ایشان در امان شد.
خلوت از اغیار باید، نه ز یار **** پوستین بهر دی آمد، نه بهار (مثنوی)
پس دوری گزیدن از اغیار و هم‌نشین بد برای محفوظ ماندن است.
تو را تا در نظر، اغیار و غیر است **** اگر در مسجدی، آن عین دیر است
چو برخیزد ز پشتت کِسوت غیر **** شود بهر تو مسجد، صورت دیر
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «الاذاعِةُ شِیمَهُ الاَغیار: افشای راز خصلت بیگانگان است.»
در حقیقت دوست رازدار دوست است و هرکس سرّی را فاش کند، از اغیار و بیگانگان است.
همه انبیاء کلمه غیر را استعمال می‌کردند که غیر خدا را نباید برگزید. از جمله:
در سوره اعراف ۵۹ و در سوره مؤمنون ۲۳ و ۳۲ آمده حضرت نوح به قومش گفت: «یا قومِ اعبُدُو الله ما لَکُم مِنّ اِلهٍ غَیرُهُ: ای قوم من، خداوند را بپرستید که خدایی جز او نیست.»
در سوره اعراف ۶۵ و در سوره هود ۵۰ عین این عبارت از هود است که به قومش چنین فرمود.
و در سوره اعراف ۷۳ و در سوره هود ۶۱ حضرت صالح نیز به قومش این چنین فرمود.
و در سوره اعراف ۸۵ و در سوره هود ۸۴ حضرت شعیب نیز به قومش چنین فرمود که: «اعبدو الله ما لَکُم مِنّ اِلهٍ غیرُهُ»