انابت

انابت با تمام وجود برگشتن است. انابت انبیاء این بود که همگی بازگشتند و کس را به جز از ایشان طاقت آن نبود. 1- در سوره هود آیه 75 خداوند درباره حضرت ابراهیم فرمود: همانا ابراهیم بسیار دلسوز و بازگشت کننده (به سوی خدا) بود. (أواه منیب) 2- در سوره ص آیه 24 درباره داود فرمود: با فروتنی به درگاه خدا بازگشت. (خر راکعاً و اناب) 3- در سوره هود آیه 88 حضرت شعیب عرض کرد: بر او توکل کرده‌ام و به سوی او بازمی‌گردم. (الیه انیب) 4- در سوره لقمان آیه 15 به پیامبر صلی‌الله علیه و آله فرمود: از راه آن کس که به درگاه ما رجوع اش بسیار است پیروی کن. 5- در سوره زمر آیه 17 درباره عارفان فرمود: به درگاه خدا با آمرزش بازگشتند آن‌ها را بشارت رحمت باد. 6- در سوره زمر آیه 54 درباره دشمنان توحید فرمود: به درگاه خدای خود به توبه بازگردید. انابه بالاتر از توبه است، در توبه از معصیت برمی‌گردد ولی در انابه، رو به حق می‌کند و از دل تسلیم حق می‌گردد.